IN MEMORIAM LOUIS KENIS

ons oudste lid, regisseur, acteur, heeft ons voor goed verlaten

Louis, je bent en blijft een bijzonder man.  Je ervaringen met mensen van divers pluimage - van midden Limburg, via Rome, over midden Afrika tot in‘t Stad - maakten je tot “meester in de relativiteitskunst”.     

 

Een kunst die je met verve beheerste.  Als regisseur van het eerste uur kon je door je wijsheid en je aanvoelen het beste uit je spelers naar boven halen.  En dat zonder je maar één keer op te winden of je stem te verheffen.  Want je moet het maar doen, zo’n stelletje ongeregeld in de pas krijgen en uiteindelijk een aanvaardbare voorstelling brengen.  Je gaf de juiste kritische richtlijnen, op het veld en langs de zijlijn en, zoals Werner terecht opmerkte, kon je genieten als geen ander als het goed zat.  

 

Het begon allemaal met “Slissen en Cesar” in 1977, gespeeld door de sales afdeling van een toenmalige projectontwikkelaar in het Antwerpse.  Zij zochten een regisseur met als belangrijkste criterium: hij moest gratis zijn.  Je was toen pas werkzaam bij je broer Staf, je was vrij en wilde de uitdaging wel aangaan.  Vierenveertig jaar en tientallen producties later, en ook al wat in leeftijd gevorderd, heb je nog meegespeeld in onze laatste productie “Figaro!”, waar je een duo vormde met Jef, die fier was met zo een ‘kanjer’ de scene te mogen delen.  Zijn woorden.

 

En ik ben ook fier, je mijn toneelvader te mogen noemen voor wie ik zó veel respect en genegenheid voel en van wie ik zó veel geleerd heb.  

 

Het gordijn is gevallen, de voorstelling is afgelopen.

 

Het werd stil in de zaal.

 

En nu ben je er niet meer. Plots niet meer.

 

…Yet Brutus says he was ambitious and Brutus is an honourable man …

​

Vaarwel goede vriend, vaarwel Louis Kenis.  

​

Karel